Intermittent fasting (IF) - een dieet waarbij je alleen binnen een beperkt tijdsbestek (meestal 8 uur) eet en de overige uren van de dag vast. IF is een populaire optie geworden voor mensen die hun gezondheid willen verbeteren via hun dieet, omdat een van deze voordelen gewichtsverlies is. Uit een nieuwe studie blijkt echter dat dit eetpatroon tot gevaarlijke bijwerkingen kan leiden.
De nieuwe studie, die werd gepubliceerd in het tijdschrift Eating Behaviors, betrof een analyse van gegevens van de Canadian Study of Adolescent Health Behaviors. Rekening houdend met informatie over meer dan 2.762 adolescenten en jonge volwassenen, bleek dat in de loop van een jaar 38,4% van de mannen, 47,7% van de vrouwen en 52% van de transgenders of personen met een ander geslacht intermitterend vasten hadden toegepast.
De onderzoekers ontdekten dat intermittent fasting significant geassocieerd werd met ongeordend eetgedrag. Bij vrouwen waren dat eetbuien en braken en dwangmatig sporten, terwijl mannen zich vooral met dat laatste bezighielden.
"Gezien onze bevindingen is het problematisch hoe vaak intermitterend vasten voorkwam in onze steekproef," zei hoofdauteur Kyle T. Ganson, Ph.D., MSW, assistent-professor aan de Factor-Inwentash Faculteit Sociaal Werk van de Universiteit van Toronto, volgens EurekAlert!
Jason M. Nagata, MD, MSc, co-auteur van de studie en assistent-professor aan de Universiteit van Californië, San Francisco, voegde daaraan toe: "De gevonden associaties tussen intermitterend vasten en eetstoornisgedrag zijn bijzonder saillant, gezien de aanzienlijke toename van eetstoornissen bij adolescenten en jonge volwassenen sinds het begin van de COVID-19 pandemie."
"De studie laat een associatie zien die we al in de praktijk zien," vertelt Mary Curnutte, MS, RD, LD, van het Louisville Center for Eating Disorders, aan Eat This, Not That! "Cliënten beginnen vaak met de praktijk van intermittent fasting om 'gezond te zijn', omdat dit iets is dat als gezond wordt gepromoot. Het beperken van onze inname kan echter leiden tot ander extreem eetgedrag. Het negeren van honger kan ertoe leiden dat de honger zich opbouwt, wat resulteert in overeten en eetbuien. Dit gedrag kan ook compenserend gedrag uitlokken, zoals overmatig sporten of braken."
"Bovendien kunnen mensen die geneigd zijn tot restrictieve eetstoornissen merken dat de beperking bij intermittent fasting deze restrictieve neigingen dan uitlokt," zegt Curnutte. "Ik ben blij een studie te zien die een grote dataset gebruikt om aan te tonen dat deze associaties significant zijn, zodat we aan anderen kunnen communiceren dat intermittent fasting iets is om voorzichtig mee te zijn."
Curnutte merkt ook op dat "mensen met een geschiedenis van een eetstoornis in geen geval intermitterend moeten vasten." Bovendien, "zouden mensen die vinden dat ze een moeilijke relatie met voedsel hebben dit ook moeten vermijden."
Voor anderen die geïnteresseerd zijn in intermittent fasting zegt Curnutte: "Ons lichaam vast van nature 's nachts. Als je jezelf 's nachts een voedselpauze gunt, ziet ons lichaam deze vastenvoordelen. Als iemand besluit dat hij intermitterend wil vasten voor een langere tijd dan onze natuurlijke nachtelijke vasten als we slapen, moedig ik hem aan dit te bespreken met een geregistreerd diëtist om er zeker van te zijn dat hij geen belangrijk onderdeel mist dat zijn lichaam kan schaden."
