Υπάρχουν περισσότεροι από 100 διαφορετικοί τύποι καρκίνου και ενώ πολλοί είναι θεραπεύσιμοι χάρη στις προόδους της ιατρικής και της τεχνολογίας, αυτό δεν ισχύει συνήθως για τον καρκίνο του παγκρέατος. Σύμφωνα με το Ίδρυμα Hirshberg Foundation for Pancreatic Cancer Research , "ο καρκίνος του παγκρέατος έχει το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από όλους τους κύριους καρκίνους. Είναι σήμερα η 3η κύρια αιτία θανάτου από καρκίνο στις Ηνωμένες Πολιτείες μετά τον πνεύμονα και το παχύ έντερο". Η Αμερικανική Αντικαρκινική Εταιρεία, "Περίπου 62.210 άτομα (32.970 άνδρες και 29.240 γυναίκες) θα διαγνωστούν με καρκίνο του παγκρέατος. Περίπου 49.830 άτομα (25.970 άνδρες και 23.860 γυναίκες) θα πεθάνουν από καρκίνο του παγκρέατος".
Ένας λόγος για το χαμηλό ποσοστό επιβίωσης είναι ότι ο καρκίνος του παγκρέατος είναι δύσκολο να εντοπιστεί νωρίς. Ο James Farrell , MBChB, Διευθυντής του Προγράμματος Παγκρεατικών Παθήσεων του Yale Medicine μας λέει: "Δυστυχώς στα αρχικά του στάδια μπορεί να είναι εντελώς ασυμπτωματικός. Συχνά όταν είναι συμπτωματικός, η παρουσίαση είναι πολύ μη συγκεκριμένη με κοιλιακό άλγος, απώλεια βάρους, πόνο στην πλάτη, ίκτερο". Ο Debashish Bose , MD PhD FACS, Διευθυντής Χειρουργικής Ογκολογίας, Διευθυντής του Κέντρου Ηπατοχολικών Παθήσεων, Mercy Medical Center, Baltimore MD προσθέτει: "Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι δύσκολο να διαγνωστεί λόγω της θέσης του παγκρέατος σε ένα χώρο που ονομάζεται οπισθοπεριτοναϊκό, γεγονός που καθιστά δύσκολη την πρόσβαση. Απαιτεί επίσης εξειδικευμένη απεικόνιση για την ανίχνευση όγκων που μπορεί να διαφύγουν από τις συνήθεις εξετάσεις". Και συνεχίζει: "Είναι πιθανό οι περισσότεροι άνθρωποι που έχουν καρκίνο του παγκρέατος να μην το γνωρίζουν για πολλούς μήνες πριν γίνει αντιληπτό ότι κάτι δεν πάει καλά".
Το μέσο ποσοστό 5ετούς επιβίωσης είναι 11% για τους ανθρώπους με καρκίνο του παγκρέατος στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά ένας άνθρωπος αποδεικνύει ότι μπορείτε να ζήσετε περισσότερο και να νικήσετε τη θανατηφόρα ασθένεια. "Είμαι έξι χρόνια θριαμβευτής (όχι απλώς επιζών) του καρκίνου του παγκρέατος τρίτου σταδίου", μας λέει ο Chris Joseph , ιδιοκτήτης της CAJA Environmental Services, LLC και συγγραφέας. Ο Joseph μοιράζεται την ιστορία του σχετικά με το πώς ξεπέρασε τις πιθανότητες και αποκαλύπτει ένα σύμπτωμα συγκεκριμένα που πρέπει να προσέχετε. Όπως πάντα, παρακαλούμε συμβουλευτείτε το γιατρό σας για ιατρική συμβουλή. Διαβάστε παρακάτω - και για να διασφαλίσετε την υγεία σας και την υγεία των άλλων, μην χάσετε αυτά τα Σίγουρα σημάδια που δείχνουν ότι έχετε ήδη πάθει COVID.
1 Τι πρέπει να γνωρίζετε για τον καρκίνο του παγκρέατος
Ο Dr. Bose μας λέει: "Οι άνθρωποι πρέπει να γνωρίζουν ότι, δυστυχώς, ο καρκίνος του παγκρέατος έχει πολύ κακή πρόγνωση και είναι σε άνοδο. Το πάγκρεας είναι ένας αδένας που παράγει πεπτικά ένζυμα και ορμόνες που ελέγχουν το σάκχαρο στο αίμα και τις δραστηριότητες του πεπτικού συστήματος. Ο περισσότερος καρκίνος του παγκρέατος προέρχεται από κύτταρα που αποτελούν την επένδυση των σωλήνων που διοχετεύουν τους πεπτικούς χυμούς στο έντερο, οι οποίοι ονομάζονται αγωγοί. Λόγω της θέσης του, ο καρκίνος του παγκρέατος δεν προκαλεί συνήθως συμπτώματα μέχρι να είναι προχωρημένος.
Δεν υπάρχει εργαλείο διαλογής για τον καρκίνο του παγκρέατος, όπως η κολονοσκόπηση ή η μαστογραφία. Δεν υπάρχουν καλές εξετάσεις αίματος για τον έλεγχο του καρκίνου του παγκρέατος, όπως το PSA. Για ορισμένους ανθρώπους είναι δυνατόν να γίνει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση του καρκίνου του παγκρέατος, η οποία είναι ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί "μακροχρόνια" επιβίωση, αλλά υπό τις καλύτερες συνθήκες οι άνθρωποι με καρκίνο του παγκρέατος ζουν κατά μέσο όρο 2-3 χρόνια μετά τη διάγνωση και μόνο περίπου 1 στους 4 ανθρώπους που είναι σε θέση να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση επιβιώνει μέχρι τα 5 χρόνια".
2 Κατάθλιψη και καρκίνος του παγκρέατος
Ο Joseph λέει: "Διαγνώστηκα τον Οκτώβριο του 2016. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού του 2016, άρχισα να έχω σοβαρά και βαθιά καταθλιπτικά επεισόδια. Το οποίο ήταν περίεργο, επειδή η ζωή μου πήγαινε πολύ καλά. Στην πραγματικότητα είχα σκέψεις αυτοκτονίας. Αναζήτησα κάποια βοήθεια μέσω ενός θεραπευτή και αυτό έβγαλε λίγο αέρα από το μπαλόνι. Οι ερευνητές έχουν κάνει μια σύνδεση μεταξύ της κατάθλιψης και του καρκίνου του παγκρέατος, με την κατάθλιψη να είναι ένα προειδοποιητικό σημάδι ότι κάτι δεν πάει καλά στο σώμα. Αυτή ήταν η περίπτωση για μένα".
Υπάρχουν πολλές μελέτες που συνδέουν την κατάθλιψη και τον καρκίνο του παγκρέατος, συμπεριλαμβανομένης μιας μελέτης περίπτωσης του 2018 , "Ο επιπολασμός της μείζονος καταθλιπτικής διαταραχής (ΜΚΔ) στον καρκίνο του παγκρέατος (ΠΚ) έχει αναφερθεί έως και 7 φορές υψηλότερος από τον γενικό πληθυσμό. Παρά τις επανειλημμένες μελέτες που δείχνουν χειρότερη ποιότητα ζωής, αποτελέσματα επιβίωσης και συμμόρφωση στη θεραπεία σε καρκινοπαθείς με κατάθλιψη, η βασική χρήση αντικαταθλιπτικών κυμαίνεται από 15% έως 27%". Μια άλλη μελέτη αναφέρει , "Η κλινική κατάθλιψη (μείζον καταθλιπτικό σύνδρομο) εμφανίζεται έως και στο 50% των ασθενών με καρκίνο του παγκρέατος και είναι σημαντικά συχνότερη από ό,τι σε άλλους καρκίνους. Τα συσσωρευμένα στοιχεία υποδηλώνουν έναν πιθανό ρόλο των ενδογενών κυτταροκινών, συγκεκριμένα της ιντερλευκίνης-1 (IL-1), της ιντερλευκίνης-6 (IL-6) και του παράγοντα νέκρωσης όγκων άλφα (TNF-άλφα) στην ανάπτυξη της κατάθλιψης στους ιατρικά ασθενείς, συμπεριλαμβανομένων των καρκινοπαθών. Οι ίδιες αυτές κυτταροκίνες έχει παρατηρηθεί ότι είναι αυξημένες σε ασθενείς με καρκίνο του παγκρέατος".
3 Άλλα συμπτώματα που πρέπει να γνωρίζετε
Ο Joseph αποκαλύπτει: "Ταυτόχρονα, περίπου ένα μήνα πριν από τη διάγνωση, άρχισα να έχω δυσπεψία, η οποία δεν υποχώρησε. Ήταν επίσης χειρότερη τη νύχτα, κάτι που ήταν περίεργο - αλλά σκέφτηκα ότι ίσως είχα μια ίωση και απλά παρέμενε. Οτιδήποτε διαρκεί περισσότερο από μία εβδομάδα θα πρέπει να το ελέγξει ένας γιατρός. Έχασα επίσης περίπου 10-15 κιλά, τα οποία νόμιζα ότι ήταν από την περισσότερη γυμναστική. Δεν ήταν έτσι".
Ο Dr. Farrell εξηγεί: "Η ανεξήγητη απώλεια βάρους, ο πόνος στην πλάτη και ο ίκτερος είναι συχνά τυπικά συμπτώματα, τα οποία, αν και μη ειδικά, μπορεί να σχετίζονται με καρκίνο του παγκρέατος". Ο Dr. Bose προσθέτει: "Η ανεξήγητη απώλεια βάρους και η νέα εμφάνιση διαβήτη σε κάποιον που δεν είναι υπέρβαρος και δεν είχε προηγουμένως ιστορικό υψηλού σακχάρου στο αίμα".
4 Τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου
Ο Joseph δηλώνει: "Το εβδομήντα τοις εκατό των ανθρώπων πεθαίνουν μέσα σε ένα έτος από τη διάγνωση. Το 90 τοις εκατό πεθαίνει μέσα σε πέντε χρόνια. Όπως ανέφερα, βρίσκομαι στον έβδομο χρόνο και τα πηγαίνω ΥΠΕΡΟΧΑ! Το θέμα για μένα ήταν να αναλάβω την ευθύνη της φροντίδας της υγείας μου, να σταματήσω τη χημειοθεραπεία και να ξεκινήσω ένα ταξίδι τόσο δυτικής όσο και μη δυτικής ανοσοθεραπείας. Το ταξίδι μου δεν είναι τυχαίο. Αλλά το πρόβλημα είναι ότι το σύστημά μας είναι τόσο προσκολλημένο στο "ακούστε το γιατρό σας", ακόμη και με την κατανόηση ότι οι γιατροί μερικές φορές κάνουν λάθος. Έτσι, οι άνθρωποι θα πρέπει να γνωρίζουν ότι μπορούν να αυξήσουν ΠΟΛΥ τις πιθανότητές τους δοκιμάζοντας διαφορετικές θεραπείες, τρώγοντας πιο υγιεινά, κάνοντας γυμναστική, έχοντας μια πνευματική πρακτική, ίσως κάνοντας γιόγκα και διαλογισμό, βγαίνοντας έξω και περπατώντας κάθε μέρα και έχοντας εξαιρετικές σχέσεις με αγαπημένα πρόσωπα.
Επίσης, έκοψα την εξευγενισμένη ζάχαρη. Το μεγαλύτερο τεστ που έχω για οτιδήποτε έκανα είναι: 1) βοήθησε στη μείωση της
Τέλος, επειδή έκανα τόσα πολλά πράγματα, είναι δύσκολο να ξέρω αν υπήρχε ένα πράγμα που πραγματικά λειτούργησε. Η αίσθησή μου είναι ότι όλα βοήθησαν, μόλις σταμάτησα τη χημειοθεραπεία. Η ανοσοθεραπεία δυτικής ιατρικής ήταν το keytruda, το οποίο έκανα μία φορά κάθε έξι εβδομάδες για δύο χρόνια. Η ανοσοθεραπεία μη δυτικής ιατρικής ήταν πολλές ενδοφλέβιες χορηγήσεις (βιταμίνη C, Laetrile, όζον και άλλες σταγόνες βιταμινών), θεραπεία με δενδριτικά βλαστικά κύτταρα, θεραπεία με γκι (ενέσεις) και πλήθος συμπληρωμάτων".
Η Afsaneh Barzi , MD, PhD, ιατρική ογκολόγος στο City of Hope, έναν οργανισμό έρευνας και θεραπείας του καρκίνου, λέει: "Όπως και με άλλους καρκίνους, η έλλειψη σωματικής δραστηριότητας αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου. Η διατροφή με υψηλή περιεκτικότητα σε ζωικά λίπη μπορεί επίσης να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου. Ως εκ τούτου, ένας υγιεινός τρόπος ζωής είναι ο καλύτερος τρόπος για την πρόληψη του καρκίνου. Ο καρκίνος του παγκρέατος συνδέεται με την ανάπτυξη διαβήτη σε πολλούς ασθενείς. Μια νέα διάγνωση διαβήτη μπορεί να αποτελεί ένδειξη καρκίνου του παγκρέατος".
Ο Δρ Farrell προσθέτει: "Οι τροποποιήσιμοι παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν τη διακοπή του καπνίσματος, τον περιορισμό της κατανάλωσης αλκοόλ και την απώλεια βάρους. Δεν υπάρχει επί του παρόντος διαθέσιμο φάρμακο για την πρόληψη του καρκίνου του παγκρέατος. άλλοι παράγοντες κινδύνου για καρκίνο του παγκρέατος περιλαμβάνουν παγκρεατικές κύστεις, οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παγκρέατος, κληρονομικές γενετικές μεταλλάξεις ( π.χ. BRCA2) και νεοεμφανιζόμενο διαβήτη".
5 Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι δύσκολο να διαγνωστεί νωρίς
Ο Δρ Μπαρτζή μας λέει: "Ο καρκίνος του παγκρέατος είναι μια ταχέως εξελισσόμενη ασθένεια και δεν υπάρχει καμία μέθοδος διαλογής σε αυτή τη φάση για τον έγκαιρο εντοπισμό της νόσου. Η πλειονότητα των ασθενών διαγιγνώσκεται μόλις εμφανιστούν τα συμπτώματα. Ως εκ τούτου, είναι πιθανό κάποιοι ασθενείς να ζουν με τον καρκίνο του παγκρέατος για κάποιο χρονικό διάστημα και στη συνέχεια να εμφανίζουν συμπτώματα".
Ο Δρ Farrell λέει: "Εκτός από τις κύστεις του παγκρέατος, οι πρόδρομες αλλοιώσεις για τον καρκίνο του παγκρέατος είναι δύσκολο να απεικονιστούν. Συχνά η νόσος στα πολύ πρώιμα στάδιά της είναι ασυμπτωματική και όταν εμφανίζονται συμπτώματα, όχι μόνο δεν είναι ειδικά, αλλά συχνά σχετίζονται με προχωρημένη νόσο ( π.χ. πόνος στην πλάτη, απώλεια βάρους). Δεν υπάρχει απλή αποτελεσματική εξέταση αίματος για τον γενικό έλεγχο του πληθυσμού. Οι τρέχουσες στρατηγικές επιτήρησης επικεντρώνονται συνήθως σε άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο εμφάνισης καρκίνου του παγκρέατος (παγκρεατικές κύστεις, οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του παγκρέατος, κληρονομικές γενετικές μεταλλάξεις ( π.χ. BRCA2) και νεοεμφανιζόμενος διαβήτης). Η απεικόνιση του παγκρέατος και η επιβεβαιωτική ιστική διάγνωση μπορεί επίσης να είναι δύσκολη και να απαιτεί εξειδικευμένες ενδοσκοπικές διαδικασίες, όπως ενδοσκοπικό υπερηχογράφημα (EUS) και ενδοσκοπική οπισθοδρομική χολαγγειοπαγκρεατογραφία (ERCP), εκτός από την τακτική απεικόνιση με αξονική ή μαγνητική τομογραφία".
